آیا بازی های ویدیویی برای بچه ها مناسب است؟ [بررسی اثرات مثبت و منفی]

“میدانید چه چیزی درباره بازی های ویدیویی واقعا هیجان انگیز است؟ اینکه شما فقط به صورت فیزیکی با آن تعامل ندارید بلکه به صورت روانی و احساسی هم با آن ارتباط برقرار میکنید. شما فقط شخصیت ها را در صفحه دنبال نمیکنید، در واقع شما دارید با آن شخصیت ها تبدیل میشوید.”

نینا هانتمن

بازی های ویدیویی به یک عضو جدایی ناپذیری از زندگی مان تبدیل شدند. به طوری که صنعت بازیسازی یکی از بزرگترین صنایع در آمریکا محسوب میشود. که به صورت بسیار گسترده مورد بحث قرار میگیرد. به ویژه در دنیای رسانه. در بیش از 10 سال است که تعداد وسیعی از بچه ها در این دوران درگیر بازی های ویدیویی هستند. طبق آمار 99 درصد پسر ها و 94 درصد دختران بازی های ویدیویی میکنند.

اکثر جوانان بازی های ویدیویی را یک فعالیت اجتماعی میدانند تا یک فعالیت فردی و گوشه گیری، آنها بر این باور هستند که بازی های ویدیویی بهترین راه برای وقت گذراندن با دوستانشان است و حتی برای پیدا کردن دوست های جدید. در حالی که بچه ها هیچ مشکلی در بازی های ویدیویی نمی بینند و به خاطر اینکه آنها باحال، هیجان انگیز و چالش برانگیز هستند دوستشان دارند، والدین نگران این هستند که اثر منفی روی فرزندشان بگذارد. برخی از والدین شاید دوست داشته باشند که فرزندشان روی فعالیت های دیگر تمرکز کنند، چون نگران اند که بازی های ویدیویی خشونت را در فرزندشان رواج دهد و رشد های اخلاقی شان را به تعویق بیندازد. که در آخر میتواند منجر به نادیده گرفتن درس و مدرسه شود، حتی آنها معتاد خودش کند.

بعد از رخ دادن یک حادثه خشونت آمیز و یا نمایش یک رفتار ضد اجتماعی، رسانه معمولا دلیل آن را استفاده زیاد از بازی های ویدیویی میداند. به همین دلایل والدین بیشتر نگران ضرر های بازی های ویدیویی هستند تا منافع آنها. در این صورت رسانه میتواند بنزین را روی آتش بریزد بدون اینکه مشکلی را حل کند. این باور را برای والدین رواج میدهند که فرزندشان اصلا نباید به انجام بازی های ویدیویی بپردازند و فراموش کنند که بازی ها بخشی از دوران بچگی فرزندشان هستند. که میتواند باعث پیچیدگی های بین والدین و فرزندان شود.

از طرفی دیگر روانشناسان میگویند که بازی ها در واقع کلی منافع به همراه دارند. به خصوص اینکه بازی ها طی دهه گذشته پیچیده تر، متنوع تر، واقع گرایانه تر و همچنین بسیار اجتماعی تر شده اند. پس، در راستای فهمیدن اینکه بازی های ویدیویی چه تاثیری روی رشد بچه ها میگذارند، الزامی است که به هردو جنبه خوب و بد این بازی ها نگاهی بیندازیم.

اثرات مثبت بازی های ویدیویی در بچه ها

مهارت حل مسائل و تصمیم گیری

بازی ها معمولا شامل معما ها و مسائلی هستند که بازیکنان باید به ترتیب آنها را حل کنند تا به مرحله بعدی راه یابند. بازی هایی مانند The Incredible Machine، Machinarium، پرندگان خشمگین یا Cut the Rope تمرین های خیلی خوبی برای ذهن بچه ها هستند. چرا که به توانایی ها ذهنی مانند منطق و خلاقیت آنها برای رسیدن به اهداف کمک میکنند. در این بازی ها باید جستجو کنند، برنامه ریزی کنند و راه های مختلفی را برای حل معماها و بقیه مسائل امتحان کنند. برخی دانشمندان بر این باور هستند که بازی ها میتوانند ابزارهای تمرینی ای باشند که به بچه ها تصمیم گیری سریع تر را بیاموزند. دانشمندان نشان داده اند که، کسانی که بازی به انجام بازی های ویدیویی میپردازند نسبت به محیط خود حساسیت بیشتری دارند و سریعتر از کسانی که بازی نمیکنند میتوانند تصمیمات صحیح بگیرند.

هماهنگی چشم و دست، مهارت های حرکتی و فضایی خوب

در برخی بازی ها باید به مکان شخصیت بازی و سرعت حرکت آن و همچنین به اشیای متفرقه بازی توجه شود. بازیکن باید تمام این فاکتور هارا در نظر بگیرد و آن چیزی که در ذهنش است را به سرعت به دستانش منتقل کند. برای انجام همه این موارد، بازیکن به هماهنگی زیاد بین دست و چشم و همچنین استفاده از توانایی های حرکتی و بینایی احتیج دارد. تحقیقات نشان میدهند افرادی که بازی میکنند، مهارت حرکتی و دیداری بهتری دارند و در به خاطر سپردن تصاویر و پردازش آنها نسبت به کسایی که بازی نمیکنند موفق تر اند.

مطالعات متا آنالیز نشان دادند که مهارت های حرکتی بوسیله بازی کردن در مدت نسبتا کوتاهی بدست میاید. در نتیجه مشخص شد که این مهارتها با تمریناتی که در واقعیت برای همین منظور طراحی شده اند اکثرا برابر هستند. این تمرینات امروزه بسیار شناخته شده هستند زیرا که خلبان ها و جراح ها برای یادگیری و تمرین به بازی های شبیه ساز مراجعه میکنند.

انجام چند کار همزمان

توانایی جا به جایی سریع بین چند کار، یک مهارت مهم در زندگی است. گفته شده که بازی های ویدیویی ممکن است توانایی درک و دنبال کردن بسیاری از متغیر ها و مدیریت چندین هدف را افزایش دهند. برخی محققان گزارش داده اند، بچه هایی که به انجام بازی های ویدیویی میپردازند در دنبال کردن چندین اشیا، نسبت به بچه هایی که بازی نمیکنند، بسیار قوی تر عمل کرده اند. توانایی انجام چند کار همزمان در بازی های استراتژی بیشتر دیده میشود، جایی که بازیکن باید در آن به تعداد زیادی ساختمان و نیرو رسیدگی کند و با تعداد زیادی اتفاقات غافلگیر کننده روبرو شود. این کار بازیکن را مجبور میکند که با انعطاف بازی کند و تاکتیک ها و روش هایش را به سرعت و به درستی تغییر دهد.

اثرات منفی بازی های ویدیویی در بچه ها

خشونت

نگرانی زیادی برای ترویج خشونت بوسیله بازی های ویدیویی وجود دارد. همچنین کاهش مهارت های اجتماعی، افزایش تنبلی و اثرات منفی بر روی اخلاق بچه ها. والدین میترسند که بازی ها شکل دیگری از رسانه باشد، به غیر از برنامه های تلوزیونی، فیلم های سینمایی، کمیک ها و… ، جایی باشد که بچه ها روزانه خشونت زیادی شاهد باشند و در نتیجه به امری عادی برای آنها تبدیل شود.

تاکنون، تحقیقات زیادی انجام شده است که نشان می دهد انجام بازی های ویدیویی خشن، پرخاشگری را در کودکان افزایش می دهد و منجر به عدم همدلی و رفتار اجتماعی می شود. این تحقیقات بر اساس رفتار بچه هایی که بازی هایی خشن مثل GTA انجام میدهند، انجام شده است. از طرفی دیگر تحقیقات زیادی در دست است که میگویند بازی های ویدیویی تاثیر سریع و موقتی را روی پرخاشگری بچه ها میگذارند و حتی در مواردی باعث میشوند که بچه ها پرخاشگری کمتری داشته باشند. در طولانی مدت هم، بازی ها باعث تشویق و ایجاد پرخاشگری در بازیکنان نمیشوند.

کاملا مشخص نیست که آیا بازی های خشن باعث پرخاشگری میشوند یا نه. برخی افراد معتقدند که این بازی ها نیستند که باعث خشونت میشوند، افرادی به بازی های خشن جذب میشوند که از قبل رفتار خشونت آمیز دارند. اگر شما خودتان پدر یا مادر هستید و فرزندتان رفتار خشونت آمیز دارد و نمیخواهد با شما راجع به آن صحبت کند، باید در صورت امکان با والدینی که مشکل شما را دارند یا کسانی که در این زمینه تجربه دارند مشورت کنید.

اعتیاد به بازی

هیچ شکی در این نیست که بازی های ویدیویی میتوانند به شدت اعتیاد آور باشند. به طوری که بازیکن بوسیله استفاده بیش از حد و بی اختیار از کامپیوتر یا بازی ها، به سمت وابستگی رفتاری میروند. که میتواند در زندگی روزمره فرد تداخل ایجاد کند.

این موضوع میتواند بسیار بحث برانگیز باشد، اما سازمان سلامت جهانی در تاریخ ژوئن 2018 اعلام کرد که الگوی مکرر و مداوم از انجام بازی های ویدیویی یک بیماری محسوب میشود. برای تشخیص این بیماری، الگوهای رفتاری شخص باید طی یک بازه زمانی 12 ماهه مورد بررسی قرار گیرد. اگر در زمینه های شخصیتی، خانوادگی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی و… تداخل شایعی داشت، به بیماری مبتلا است. شیوه تشخیص بیماری:

1. اختلال در کنترل بازی کردن (بعنوان مثال: شروع، تکرار، شدت، مدت، پایان بازی)
2. دادن اولویت به بازی کردن، به طوری که بازی نسبت به بقیه علایق و فعالیت های زندگی اولویت بیشتری داشته باشد.
3. اقدام به ادامه بازی با وجود عواقب و اثرات منفی

از طرفی دیگر، انجمن روانشناسی آمریکا معتقد است شواهدی بر اینکه این بیماری یک اختلال روانی منحصر به فرد است وجود ندارد. اما آنها در حال پژوهش در این باره هستند. همراه بیماری اعتیاد به کافئین و چند مورد دیگر.

همچنین میتوانیم درباره عواقب بازی کردن زیاد بر جنبه های مهم زندگی بچه ها صحبت کنیم.

تضعیف عملکرد درسی

این مورد یکی از عواقب منفی بر اثر انجام زیاد بازی های ویدیویی است. مانند هر فعالیتی، اگر کودکان وقت زیادی را به انجام بازی های ویدیویی اختصاص دهند، عملکرد درسی آنها می تواند تحت تأثیر قرار بگیرد زیرا وقت کمتری برای انجام تکالیف مدرسه دارند.

اثرات منفی بر سلامتی

اگر بچه ها بازی های ویدیویی را بر فعالیت های دیگر ترجیح دهند، میتواند اثرات منفی غیرمستقیم بر روی سلامت داشته باشند. بچه هایی که به بازی کردن علاقه زیادی دارند به راحتی میتوانند وعده غذایی یا حتی خوابیدن را کنار بگذارند.

نتیجه چیست؟ بازی های ویدیویی خوب اند یا بد؟

بازی های ویدیویی نه خوب اند نه بد. از نظر فنی بازی های ویدیویی فقط یک بازی به همراه یک بخش بصری هستند و به علت قابل دسترس بودن میتوانند بیشتر اجتماعی و غرق کننده باشند. آنها میتوانند بعنوان یک ابزار قدرتمند برای یادگیری و افزایش مهارت باشند اما اگر بیش از حد مورد استفاده قرار بگیرند، میتواند باعث عصبی شدن فرد در واقعیت شود. همه این اثرات با استفاده منطقی و کنترل شده از بین میرود. بازی های ویدیویی لذت بخش هستند و میتوانند زندگی شخص را غنی کنند و به او شادی ببخشد. اما نباید بعنوان یک جانشین برای زندگی واقعی استفاده شود.

نوجوانان با این جمله کمی مشکل دارند. پس والدین باید با درک کردن و حمایت و راهنمایی به آنها کمک کنند. همچنین در صورت نیاز قوانینی را وضع کنند. حالا نگاهی میندازیم به اینکه والدین چطور میتوانند مزایای بازی های ویدیویی را به حداکثر و مضرات آن را به حداقل برسانند.

والدین بعنوان واسطه در بازی کردن بچه ها

– برای شناخت عادات و علایق بچه ها درباره بازی های ویدیویی وقت بگذارید. همچنین درباره محتوا و ارزیابی های بازی تحقیق کنید. سعی کنید با آنها درباره احساسات و تفکر آنها درباره بازی هایی که میکنند صحبت کنید  تا بیشتر آنها را درک کنید.

– برای مدت زمان بازی کردن فرزندتان محدودیت بگذارید و مطمئن شوید که آن را در اوقات فراغتشان بعد از انجام تکالیف و کار های خانه، انجام میدهند. مدت بازی کردن فرزندتان را اندازه گیری کنید و به زمان بازیشان احترام بگذارید و نشان دهید که درک میکنید. بازی های مدرن آنلاین دکمه توقف ندارند و اکنون اکثر بازی های محبوب با بازیکنان دیگر به صورت آنلاین انجام میشوند. پس سعی کنید با آنها درباره قوانین بازی کردنشان صحبت کنید تا به نتیجه بهتر برسید. بعنوان مثال: شاید بهتر باشد که به جای نیم ساعت یه دست بازی کنند.

– بازی ای پیدا کنید که بتوانید باهم بازی کنید، زیرا میتواند خیلی برای درک متقابل و انس گرفتن با همدیگر خوب باشد. اگر درباره یک بازی بیشتر از شما میدانند میتوانید نقش یک شاگرد را بازی کنید تا ببینید چقدر در نقش یک معلم خوب است.

– سعی کنید با استفاده از بازی های ویدیویی تمایل بچه ها به یادگیری را افزایش دهید. بازی های بسیار زیادی برای کمک به یادگیری ریاضی، تاریخ و کلی زمینه های دیگر وجود دارد. خوش گذراندن به همراه یادگیری میتواند بچه ها را به این نوع بازی ها علاقه مند کنند. مانند برخی بازی ها که میتوانند مسائل دشوار و در عین حال با فهم راحت مطرح کنند.

– اگر نگران اعتیاد فرزندتان به بازی های ویدیویی هستید سعی کنید کمکشان کنید که این گونه رفتار هایشان را شناسایی کنند. کاری کنید که احساس گناهکار بودن نکنند و صبور باشید. اگر در برقراری ارتباط با آنها یا درک کردن رفتار آنها مشکل دارید، بدون اینکه خجالت بکشید از آنها درخواست کنید تا کمکتان کنند.

راهکار دیگری برای این مشکلات دارید؟ نظرتون رو برای ما کامنت کنید.

 

 

مقالات تخصصی مربوط به تحلیل و بررسی صنعت گیم ایران و جهان را از سایت پلی مگ دنبال کنید:

راهکار دیگری برای این مشکلات دارید؟ نظرتون رو برای ما کامنت کنید.

منبع: سایت پلی مگ